نهایت علم elmend

درمان دیابت با از بین بردن سلول های چربی پیر

درمان دیابت با از بین بردن سلول های چربی پیر

به گزارش نهایت علم پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود دریافته اند که شاید با از بین بردن سلول های پیر موجود در چربی بتوان به درمان دیابت کمک کرد.


به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از فلوریدا نیوز تایمز، پژوهشگران "دانشگاه کنتیکت"(UConn) آمریکا، در بررسی جدیدی نشان داده اند که از بین بردن سلول های قدیمی ناکارآمد در چربی بدن انسان، نشانه های دیابت را می کاهد. این کشف امکان دارد به عرضه درمان های جدیدی برای دیابت نوع دو و سایر اختلالات متابولیک کمک نماید.
سلول های بدن، خویش را دائما تجدید می کنند و با تولد سلول های جدید، مرگ سلول های پیر رخ می دهد اما گاهی اوقات، این روند کار نمی کند چونکه سلول های صدمه دیده همچنان باقی می مانند. این سلول های پیر باقی می مانند و روی سلول های مجاور، تأثیر منفی می گذارند. این اثرات نامطلوب، نحوه پردازش قندها و پروتئین ها را در سلول های مجاور تغییر می دهد و مشکلات متابولیک را پدید می آورد.
دیابت نوع دو، شایع ترین بیماری متابولیک در آمریکا است. گزارش "مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا"(CDC) نشان داده است که حدود ۳۴ میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند. بیشتر افراد مبتلا به دیابت، از مقاومت نسبت به انسولین در رابطه با چاقی، ورزش نکردن و رژیم غذایی نامناسب رنج می برند. اکتشافات جدید پژوهشگران دانشگاه کنتیکت نشان داده است که این موضوع، با سلول های پیر موجود در چربی بدن افراد مرتبط می باشد. به نظر می آید که پاکسازی این سلول های پیر، رفتار دیابتی موش های چاق را متوقف می کند. به قول پژوهشگران، تأثیر چربی بر متابولیسم، چشم گیر است. اگر این درمان در انسان به خوبی پاسخ دهد، یک روش موفقیت آمیز برای درمان دیابت خواهد بود.
"مینگ زو"(Ming Xu)، سرپرست این پژوهش و همکارانش، اثربخشی ترکیب داروهای آزمایشی "داساتینیب"(Dasatinib) و "کوئرستین"(Quercetin) را بررسی کردند. پیش تر نشان داده شده است که داساتینیب و کوئرستین می توانند طول عمر و سلامت موش های مسن را بالا برند. آنها در پژوهش خود دریافتند که این داروها می توانند سلول های پیر بافت چربی انسان را از بین ببرند. بافت مورد استفاده در این پژوهش، بوسیله ی یک فرد مبتلا به چاقی اهدا شد. بافت چربی انسان به بروز مشکلات متابولیک در موش های دارای نقص ایمنی منجر گردید اما بعد از درمان با داساتینیب و کوئرستین، اثرات مضر بافت چربی حدودا از بین رفت.
زو اظهار داشت: این داروها می توانند چربی انسان را به چربی سالم تبدیل کنند و امکان دارد اثری عالی داشته باشند. نتایج این بررسی، بسیار چشم گیر بود و راه را برای آزمایش های بالینی بالقوه هموار کرد.
زو و همکارانش هم اکنون، تلفیقی از داساتینیب و کوئرستین را در آزمایش های بالینی به کار می برند تا ببینند که آیا این ترکیب می تواند دیابت نوع دو را در انسان های بیمار بهبود ببخشد یا خیر.
زو افزود: نتایج بالینی بسیار امیدوارکننده بود. بررسی اثربخشی و ایمنی این داروها در انسان قبل از استفاده بالینی، بسیار مهم می باشد.
همچنین این گروه پژوهشی، بر سلول های پیر که پیش تر کشف نشده بودند، تمرکز می کنند. این سلول های پیر، سطوح بالایی از "p21" را بیان می کنند که یک مهارکننده کیناز وابسته به "سیکلین" (Cyclin) و یکی از نشانگرهای کلیدی پیری سلولی را است.
زو و همکارانش برای این کار، از یک مدل موش استفاده می نمایند که اخیرا توسعه یافته است. به قول زو، پژوهش های پیشین، بر انواعی از نشانگرهای سلولی متمرکز بود، اما نشانگر P21 باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.
این پژوهش، در مجله "Cell metabolism" به چاپ رسید.



1400/09/02
23:20:07
5.0 از 5
553
تگهای خبر: آمریكا , پژوهشگر , توسعه , چاپ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۹ بعلاوه ۱
نهایت علم