توسط محققان دانشگاه تهران؛
بقایای یک بنای یادمانی مهم در ارتباط با دوره اشکانی کشف شد
به گزارش نهایت علم، محققان دانشگاه تهران در جستجوهای خود بقایای یک بنای یادمانی مهم در ارتباط با دوره‌ی اشکانی را کشف کردند.
به گزارش نهایت علم به نقل از دانشگاه تهران، پنجمین فصل جستجوهای دیرینه شناسی در محوطه‌ی تاریخی ویرانشهر به سرپرستی دکتر میثم لباف خانیکی دانشیار گروه دیرینه شناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به کشف بقایای یک بنای یادمانی مهم مربوط به دوره‌ی اشکانی انجامید.
محوطه‌ی باستانی ویرانشهر در غرب شهر تیتکانلو، شهرستان فاروج استان خراسان شمالی یکی از مهم ترین محوطه های تاریخی استان خراسان شمالی است که از سال ۱۳۹۸ مورد بررسی و کاوش دیرینه شناسی قرار گرفته است. پنجمین فصل جستجوهای دیرینه شناسی این منطقه که از تیر ماه ۱۴۰۲ آغاز شد، یک حصار چهارگوش به طول و عرض ۳۵۰ متر است که در گوشه‌ی شمالی آن ارگ یا حاکم نشین واقع شده است.
کاوش ها و بررسی های فصل های گذشته نشان داد که حصار این محوطه به برج هایی با پلان راست گوشه مجهز بوده و در میانه‌ی ضلع شمال غربی، دروازه‌ی اصلی قرار داشته است. تمرکز جستجوهای دیرینه شناسی در تپه ای که در ناحیه‌ی جنوبی محوطه قرار داشت، منجر به کشف بقایای یک مجموعه‌ی معماری شد که با دیوارهای خشتی به ضخامت ۳ متر بنا شده بود.
ادامه‌ی کاوش ها در تپه‌ی جنوبی نشان داد که در این محل عمارت باشکوهی استوار بوده که از یک ایوان عریض در شرق، یک تالار مربع شکل در غرب و اتاق های جانبی در شمال و جنوب تشکیل می یافته است. همینطور در فضای ایوان و تالار اصلی راهرویی به پهنای سه متر وجود داشته است.
پلان و ساختار بنای نویافته در محوطه‌ی ویرانشهر یادآور مجموعه های معماری مربوط به حوزه‌ی فرهنگی یونانی- باختری در شمال افغانستان است که در دوره‌ی اشکانی به نواحی مختلف آسیای مرکزی، فلات ایران و بین النهرین سرایت کرده و به گونه‌ی مرسومی از معماری معابد و خانه های اشرافی بدل گردید. بر مبنای عناصر معماری شاخص و قطعه سفال های شناسایی شده، عمارت مکشوفه در محوطه‌ی ویرانشهر در حدود قرن دوم قبل از میلاد تولید شده و از آن تا اواسط دوره‌ی ساسانی استفاده می شده است.
آنچه عمارت شناسایی شده در ویرانشهر را از نمونه های مشابه متمایز می سازد، سلامت نسبی این بناست. استقامت دیوارهای ساختمان ویرانشهر باعث شده است در اکثر نقاط بیشتر از ۴ متر از ارتفاع بنا حفظ شود. شواهد به دست آمده نشان میدهد که خیلی از فضاها توسط طاق پوشش می یافته و دیوارها با لایه ای از گچ اندود می شده است.
بنای یادمانی ویرانشهر از معدود بناهایی از این نوع است که در مرزهای فعلی ایران شناسایی شده و ادامه‌ی کاوش و تبدیل این بنا به یک سایت-موزه خواهد توانست امکان مناسبی را برای شناخت بیشتر پیشینه‌ی تاریخی منطقه و توسعه صنعت گردشگری فراهم آورد.
دکتر میثم لباف خانیکی، دانشیار گروه دیرینه شناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران در رابطه با اصطلاح «بنای یادمانی» توضیح داد: این اصطلاح یک اصطلاح مرسوم در دیرینه شناسی است و به بناهای باشکوهی که توسط حکومت وقت تولید شده، نماد قدرت بوده و کاربرد سمبلیک و نمادین داشته است، اطلاق می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب