بررسی سیاره پر رمز و راز زهره
به گزارش نهایت علم به نظر می آید ˮمشتریˮ به علت جرم خود سبب ایجاد مشكلات سیاره ای شده است. مشتری زمانی كه بقیه منظومه شمسی حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش تشكیل شد، شكل گرفت. در زمان شكل گیری، مشتری به علت فعل و انفعالات با صفحه (disc) ای كه سیارات از آن شكل می گیرند به خورشید نزدیكتر و سپس از آن دور می شود. این حركت به نوبه خود، سیاره زهره را تحت تاثیر قرار داده است.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، مشاهدات سایر سیستم های سیاره ای نشان داده است که مهاجرت های مشابه سیارات بعد از تشکیل سیاره، امکان دارد یک اتفاق معمول باشد.
"استفان کین"(Stephen Kane) اخترشناس دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید اظهار داشت: عدم وجود آب مایع در این سیاره نشان داده است که این سیاره قابل سکونت نیست. باآنکه امکان دارد زهره در ابتدا به علل دیگری مقداری آب از دست داده باشد و به هر حال این کار را ادامه داده باشد، اما حرکت مشتری احتمالاً زهره را به راهی به سمت وضعیت فعلی و غیر میهمان نواز این سیاره سوق داده است. یکی از نکات جالب در مورد سیاره زهره امروزی این است که مدار آن تقریباً کاملاً دایره ای است. ما طی این مطالعه قصد داشتیم کشف نماییم که آیا مدار این سیاره همیشه مدور بوده است یا خیر و اگر پاسخ خیر است، نتایج آن چیست؟
برای پی بردن به پاسخ این سوالها، کین با ساختن مدلی از منظومه شمسی، محاسباتی درباره مکان های همه سیارات در هر زمان و نحوه کشش آنها بر یکدیگر در جهات مختلف را انجام داد. با استفاده از این مدل، دانشمندان غیر مدور بودن مدار سیاره را بین صفر که کاملاً دایره است و یک که مدور نیست، اندازه گیری کردند.
کین اظهار داشت: به عدد بین صفر تا یک خروج از مرکز مدار گفته می شود. یک مدار با خروج از مرکز ۱ حتی نمی تواند یک مدار به دور یک ستاره را کامل کند یا به زبان دیگر یک دور کامل به دور آن بچرخد و به آسانی به فضا پرتاب می شود.
هم اکنون، مدار زهره ۰.۰۰۶ اندازه گیری شده که دایره ای ترین مدار سیاره در منظومه شمسی است. این مدل جدید نشان داده است وقتی حدود یک میلیارد سال پیش مشتری به خورشید نزدیکتر بود، احتمالاً زهره دارای خروج از مرکز ۰.۳ بود. احتمال بسیار بالاتری وجود دارد که زهره در آن زمان قابل سکونت بوده باشد.
کین اظهار داشت: با مهاجرت مشتری، زهره گرفتار تغییرات قابل ملاحظه ای در آب و هوا، گرمایش، سپس خنک شدن و از بین رفتن آب خود به صورت فزاینده ای در جو شد.
اخیراً دانشمندان از کشف یک مولکول نادر -فسفین- در ابرهای زهره خبر دادند که امکان دارد نشان دهنده حیات باشد. در زمین، این گاز فقط به صورت صنعتی یا توسط میکروب هایی تولید می شود که در محیط های فاقد اکسیژن رشد می کنند.
کین اضافه کرد: گاز فسفین، به صورت معمول توسط میکروب ها تولید می شود و این گاز امکان دارد آخرین گونه زنده مانده در یک سیاره باشد که تغییر قابل ملاحظه ای در محیط خود داشته است. برای چنین اتفاقی، میکروب ها مجبور بودند که حدود یک میلیارد سال روی ابرهای اسید سولفوریک بالای سیاره زهره حضور داشته باشند که البته تصور این سناریو دشوار است اما سناریویی غیر ممکن نیست.
احتمالاً خیلی از فرایندهای دیگر وجود دارد که می تواند این گاز را تولید نماید که هنوز کشف نشده است. در نهایت، مهم می باشد که درک نماییم چه اتفاقی برای زهره افتاده است، سیاره ای که زمانی احتمالاً قابل سکونت بوده و الان دمای سطح آن تا ۸۰۰ درجه فارنهایت است. ما حالا به تفاوت بین زهره و زمین و آنچه برای سیاره زهره رخ داده است تمرکز می نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب