بررسی سطح سدیم بدن در فضا
نهایت علم: گذراندن اوقات در ایستگاه فضایی بین المللی می تواند سبب تغییراتی در بدن شود. برای مثال صورت فضانوردان گاهی اوقات به سبب زندگی در محیط ریزگرانش فضا پف می کند و یا سبب گرفتگی بینی شده و رگ های خونی آنها گرفتار انبساط می شود و حتی تغییراتی در بینایی آنها رخ می دهد.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از ناسا، این علایم در نتیجه افزایش تجمع مایعات در قسمت بالای بدن ایجاد می شود که این مساله نیز به سبب عدم جاذبه برای کشیدن مایعات به سمت پایین بدن رخ می دهد.
آژانس فضایی اروپا از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ مطالعه ای به نام "سولو"(SOLO) را انجام داد و در آن رابطه بین میزان مصرف نمک در فضانوردان و حجم خون موجود در قفسه سینه آنها مورد بررسی قرار گرفت.
بتازگی پژوهشگران در مقاله ای گزارش دادند که میزان هورمونی که به کنترل سدیم در بدن کمک می نماید در افرادی که نمک بیشتری در فضا و زمین مصرف کرده بودند، افزایش یافته بود اما میزان این افزایش در فضا چندان چشم گیر و زیاد نبوده است.
این یافته ها اطلاعات زیاد و مفیدی درباره تغییرات بدن در سفرهای طولانی مدت که در آن مقرر است انسان به فضا و مریخ سفر کند، در اختیار دانشمندان قرار می دهد. بعنوان مثال حجم خون رگ های قفسه سینه بر پاسخ سیستم قلبی عروقی بدن به استرس گرانشی هنگام ایستادن فرد بر روی زمین یا جسم آسمانی دیگر، تأثیر می گذارد. کاهش مقدار گردش خون در قفسه سینه می تواند منجر به فشار خون پایین هنگام ایستادن شود که این امر می تواند موجب غش کردن افراد شود. دانشمندان در تحقیقات قبلی این اثر را بعنوان مسئله احتمالی هنگام فرود فضانوردان بعد از یک سفر طولانی فضایی به مریخ شناسایی کرده بودند.
"جنس جوردن"(Jens Jordan) یکی از نویسندگان این مطالعه و رئیس موسسه پزشکی هوافضا در مرکز هوافضای آلمان(GCA) اظهار داشت: هنگامی که انسان مقدار کم یا زیادی نمک مصرف می کند، چندین هورمون در بدن وجود دارند که به کنترل میزان سدیم در بدن ما کمک می کنند. اطلاع درباره چنین مواردی مهمست برای اینکه حضور سدیم بیش از اندازه می تواند منجر به اختلالاتی در خون و سایر مایعات بدن شود که این امر می تواند موجب مشکلات تنفسی، فشار خون بالا و حتی نارسایی قلبی شود.
حضور مایعات کم نیز می تواند موجب فشار خون پایین و کم آبی بدن شوند. سطح سدیم بر سایر فرایندهای بدن مانند از دست دادن استخوان نیز تأثیر می گذارد. در کل مشخص شده است که میزان متعادل سدیم برای سلامتی انسان همچون فضانوردان در فضا تا چه حد مهمست.
جوردن اضافه کرد: با بررسی مطالعه "سولو"، ما به بحث تنظیم پپتیدهای ناتریورتیک(natriuretic peptides) که در پاسخ به حمل سدیم از قلب آزاد می شوند، علاقمند شدیم. در این پروسه که ناتریورز( Natriuresis) نام دارد، ترشح این هورمون موجب افزایش میزان سدیم دفع شده بوسیله کلیه ها می شود. ناتریورز مرحله دفع سدیم در ادرار بوسیله عمل کلیه ها می باشد.
مطالعه "سولو" بر طبق داده های به دست آمده از تحقیقات قبلی در مورد مکانیسم های ماندن مایعات و نمک در بدن هنگام پرواز فضایی و هنگام استراحت در یک آزمایش شبیه سازی پرواز فضایی، انجام شده است. در این مطالعه(سولو) اعضای خدمه میزان مایعات بدن خودرا افزایش داده و در مرحله بعد نمک را در مقدار کم یا کمتر از حد معمول مصرف کردند. نتایج نشان داد که سطح هورمون های قلب(cardiac hormones) فضانوردان صرف نظر از آن مقدار نمکی که خورده اند، در فضا در مقایسه با زمان حضورشان در زمین، کمتر است. با این وجود، تغییرات در مصرف سدیم در فضا موجب کاهش سطح پپتید ناتریورتیک می شود.
در یک آزمایش مرتبط دیگر نیز پژوهشگران این آزمایش را بر روی فضانوردان روسی انجام دادند و دریافتند که میزان مایع موجود در قفسه سینه بطور قابل توجهی در فضا کاهش پیدا می کند. پژوهشگران با همکاری ناسا و آژانس فضایی اروپا این مطالعه را که بررسی بدن فضانوردان هنگام استراحت در رختخواب بود در مرکز هوافضای آلمان در کلن انجام دادند.
جردن اظهار داشت: ما بررسی یافته ها دریافتیم روشی که از آن برای ارزیابی حجم مایعات بدن فضانوردان در زمین استفاده می شود در محیط ریزگرانش فضا ممکنست آن روش عملی نشود. علاوه بر این ممکنست تغییرات در حجم مایعات در سر و قفسه سینه با سدیم مربوط نباشد.
در صورتیکه در آزمایشات رگ های گردن فضانوردان گشاد شده بود که این نشانه ای از اضافه شدن بار حجم مایعات است اما بطور متناقضی سطح پپتیدهای ناتریورتیک و سایر اندازه گیری ها، حاکی از حجم کم مایعات در قفسه سینه بود.
جوردن اضافه کرد: می خواهیم در آینده این یافته متناقض را بیشتر مورد بررسی قرار دهیم. انجام تحقیقات انسانی بیشتر در فضا بینشی بهتر درباره بدن انسان فراهم می آورد که گاها با انجام آزمایشات روی زمین نمی توان این اطلاعات را به دست آورد. پژوهشگران همین طور پیشنهاد کردند برای تعیین موقت یا دائمی بودن این اثرات باید بررسی دقیق تری از نقش سدیم در تنظیم حجم خون صورت گیرد.
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب