تأثیر جراحی های بزرگ بر بروز آلزایمر
پژوهشگران اسپانیایی و آلمانی در بررسی جدیدی، به ارزیابی تأثیر جراحی های بزرگ بر بروز آلزایمر پرداختند.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، بررسی جدید پژوهشگران اسپانیایی و آلمانی نشان داده است که پشت سر گذاشتن یک جراحی بزرگ می تواند بروز بیماری آلزایمر را تقویت کند.
آلزایمر، یکی از بزرگترین چالش های سلامت عمومی است. امکان دارد که از زمان ظهور اولین ضایعات در مغز تا ظهور نشانه های بالینی، ۲۰ سال بگذرد. پژوهشگران هم اکنون می توانند وجود ضایعات ابتدایی را به واسطه نشانگرهای بیوشیمیایی مانند آمیلوئید بتا که یکی از پروتئین های اصلی جمع شده در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر است، شناسایی نماییم. میزان رسوبات آمیلوئید بتا در افراد سالم، با بالا رفتن سن، افزایش می یابد و در یک سوم افراد، بعد از ۶۵ سال وجود دارد. در هر حال، به خوبی معلوم نیست که آلزایمر چگونه در حاملان آمیلوئید بتا پیش می رود و آنها را به سمت زوال عقل پیش می برد.
"کارمن لژ"(Carmen Lage)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: باآنکه مدت هاست که پدیده زوال شناختی بعد از جراحی مشخص شده است اما بررسی های کمی وجود دارند که آنرا به آلزایمر مرتبط سازند. نزدیکان بیماران در کلینیک، دائما به ما می گویند که مشکلات حافظه، بعد از جراحی و یا بستری شدن در بیمارستان شروع شده اند. این موضوع، سوالاتی را پدید می آورد؛ آیا این فقط یک جانبداری است یا این که جراحی، به ظهور نشانه هایی منجر گردیده است که پیش تر بر مغز اثر گذاشته اند.
این سوالات، انگیزه بررسی را در پژوهشگران پدید آورد تا رابطه میان سطح آمیلوئید بتا در مایع مغزی نخاعی و جراحی را ارزیابی کنند.
پژوهشگران، آزمایش های شناختی را روی افراد سالم بالای ۶۵ سال قبل از عمل جراحی ارتوپدی انجام دادند. آنها نمونه های مایع مغزی نخاعی را برای تعیین سطح آمیلوئید بتا طی بیهوشی به دست آوردند و سپس، همین آزمایش ها را ۹ ماه بعد باردیگر انجام دادند.
در نتیجه آزمایش ها، نیمی از سطح شناخت بیماران نسبت به وضعیت قبل از عمل جراحی، بدتر شد و کسانی که سطح آمیلوئید بتا در آنها تغییر یافته بود، الگویی سازگار با آغاز آلزایمر را نشان دادند که مشکلات حافظه در آن غالب است.
لژ افزود: تشخیص نمرات آزمون حافظه افرادی که سطح غیرعادی از آمیلوئید بتا را داشتند، از افرادی که سطح آمیلوئید بتای آنها عادی بود، قبل از جراحی قابل تشخیص نبود. با این حال، آنها بعد از جراحی بدتر هم بودند. نتایج بررسی نشان داده است که جراحی های بزرگ با عنایت به وجود یا عدم وجود تغییرات صدمه شناسی آلزایمر می توانند الگوهای متفاوتی را از تغییرات شناختی ایجاد کنند.
در حالیکه افراد فاقد صدمه شناسی آمیلوئید بتا، نوعی از وخامت را نشان دادند که بر حافظه تأثیر نمی گذارد و شاید با عوامل در ارتباط با خود جراحی در ارتباط می باشد، افراد دارای صدمه شناسی آمیلوئید بتا، به شکلی زوال شناختی گرفتار می شوند که عموما حافظه را تحت تأثیر قرار می دهد و با اولین نشانه های آلزایمر مطابقت دارد؛ ازاین رو احتمال پیشرفت و رسیدن آن به زوال عقل بیشتر است.
دکتر "پاسکال سانچز خوان"(Pascual Sanchez-Juan)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: پیری تدریجی جوامع ما و بهبود روش های جراحی به این معناست که افراد مسن و شکننده بیشتری تحت عمل جراحی قرار می گیرند. ارزیابی قبل از جراحی، به بررسی این مورد می پردازد که آیا عملکرد قلبی یا تنفسی، در مقابل جراحی مقاومت خواهد نمود یا خیر. با این حال، پیامدهایی بالقوه جراحی برای مغز بیماران معمولا تشخیص داده نمی شوند. نتایج پژوهش ما از این مورد حمایت می کند که ارزیابی های قبل از جراحی، آزمایش های شناختی و حتی بررسی زیست نشانگرهای آلزایمر را شامل شوند؛ بخصوص هنگامی که این موارد به طور گسترده در پلاسما در دسترس هستند.
این پژوهش، در "Journal of Alzheimer’s Disease" به چاپ رسید.
منبع: نهایت علم
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب