در دانشگاه ملی سنگاپور انجام شد
شناسایی ۴ تركیب كشنده سرطان كبد
نهایت علم: پژوهشگران ˮدانشگاه ملی سنگاپورˮ(National University of Singapore) با همكاری آژانس علوم، فناوری و تحقیقات سنگاپور موفق به شناسایی چهار تركیب مهم نابودكننده سرطان كبد شده اند.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از تك اكسپلوریست، چهار تركیب مذكور ژن سرطان "SALL۴ "را مورد هدف قرار می دهند و می توانند در توسعه درمان های موثرتر سرطان كبد تاثیر به سزایی داشته باشند.
"سرطان كبد اولیه"(Primary liver cancer) كه عموما از كارسینوم هپاتوسلولار(HCC) تشكیل شده است، ششمین سرطان شایع در سراسر جهان و سومین عامل شایع مرگ و میر افراد است.
عدم وجود درمانی برای كارسینوم هپاتوسلولار سرطان كبد را به یكی از بیماری هایی كه دلیل اصلی مرگ برخی افراد است، تبدیل نموده است. داروهای فعلی كه برای این مساله تجویز می شوند شامل "سورافنیب"(sorafenib) و "رگورافنیب"(regorafenib) هستند و برای كارسینوم هپاتوسلولار مورد استفاده قرار می گیرند اما دوام بالایی ندارند و معمولاً فقط برای معالجه بیمارانی كه مبتلا به كارسینوم هپاتوسلولار پیشرفته هستند مورد استفاده قرار می گیرد.
چهار تركیب طبیعی مذكور می توانند ژن "SALL۴" را مورد هدف قرار دهند و علاوه بر این مساله این تركیبات طبیعی می توانند رشد سلول های سرطانی كارسینوم هپاتوسلولار در رابطه با SALL۴ را محدود كنند. بررسی جزئیات در مورد این تركیبات نشان میدهد كه آنها مهار كننده فسفرگیری اكسایشی(Oxidative phosphorylation) نیز هستند. فسفرگیری اكسایشی یك مسیر متابولیكی است كه رشد سلول های سرطانی را با بیان" SALL۴ " بالا می برد.
فسفرگیری اكسایشی(Oxidative phosphorylation) فرایندی آنزیمی است كه طی آن مولكول ADP به كمك انتقال الكترون از یك پیش ماده به اكسیژن مولكولی، فسفرگیری كرده و ATP تولید می شود. این مجموعه واكنش ها درون میتوكندری یاخته های یوكاریوتی و روی غشای داخلی یاخته های پروكاریوتی رخ می دهد.
پروفسور "پاتریك تان"(Patrick Tan)، مدیر اجرایی موسسه سرطان سنگاپور و پژوهشگر ارشد این مطالعه اظهار داشت: سرطان كبد ششمین سرطان شایع در سراسر جهان است كه از هر ۱۰۰ هزار نفر سالانه ۲۴ فرد به آن مبتلا می شوند. بدین جهت عدم وجود گزینه های درمانی مناسب برای درمان آن بطور جد نگران كننده است. اما ما طی این مطالعه موفق به شناسایی تركیباتی شده ایم كه بررسی بیشتر آنها می تواند به ما در توسعه درمان های موثرتر كمك نماید.
منبع: نهایت علم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب