شبیه ترین کامپیوتر به مغز انسان ساخته شد
نهایت علم: تعدادی از محققان دانشگاه تگزاس دالاس نمونه اولیه یک کامپیوتر ابداع نموده اند که شبیه مغز انسان می آموزد.
به گزارش نهایت علم به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، این سخت افزار شبیه مغز می تواند الگوها را بیاموزد و با آموزش های رایانشی کمتری نسبت به سیستم های هوش مصنوعی معمول، پیش بینی انجام دهد. جوزف فریدمن استادیار این دانشگاه اعتقاد دارد چنین دستاوردی می تواند شیوه یادگیری ماشین ها را متحول کند. او در این زمینه می گوید: پژوهش ما نشان دهنده روشی نوین برای ساخت کامپیوتر های شبیه مغز است که می توانند به تنهایی بیاموزند. از آنجائیکه کامپیوتر های نورومورفیک نیازمند آموزش رایانشی عظیمی نیستند، آنها می توانند بدون هزینه های کلان انرژی دستگاههای هوشمند را فعال کنند. کامپیوتر های سنتی حافظه را از پردازش جدا می کنند و بدین سان داده به صورت مداوم بین این دو در حرکت است. چنین طرحی سبب می شود سیستم های هوش مصنوعی انرژی زیادی مصرف و بشدت به مخازن انبوه برچسب دار داده تکیه کنند. آموزش مدلهای بزرگ امکان دارد صدها میلیون دلار هزینه داشته باشد. اما رایانش نورومورفیک به شیوه متفاوتی عمل می کند. این نوع رایانش از مغز الهام می گیرد و در آنجا نورون ها و سیناپس ها اطلاعات را با یکدیگر پردازش و ذخیره می کنند. سیناپس ها بر طبق فعالیت قدرتمند یا ضعیف می شوند و همین مساله یادگیری مداوم را دربر خواهد داشت. فرید در این زمینه می افزاید: اصولی که برای آموختن خودکار کامپیوتر استفاده می نماییم، آن است که اگر یک نورون مصنوعی سبب تحریک نورون مصنوعی دیگری شود، سیناپس اتصال دهنده آنها رساناتر می شود. در هستهٔ این نمونهٔ اولیه، اتصال های تونلی مغناطیسی (MTJ) قرار دارند که در حقیقت ابزارهایی در مقیاس نانو به حساب می آیند که از دو لایهٔ مغناطیسی تشکیل شده اند و یک لایهٔ عایق میان آنها قرار دارد. الکترون ها زمانی آسان تر از این سد عبور می کنند که دو لایهٔ مغناطیسی در یک جهت هم راستا باشند، و زمانی دشوارتر عبور می کنند که در راستای های مخالف قرار گیرند. پژوهشگران با اتصال چندین MTJ بشکل یک شبکه، سامانه ای ساختند که اتصالات خودرا در حین عبور سیگنال ها به صورت خودکار تنظیم می کند. در این فرآیند برخی مسیرها تقویت و برخی دیگر تضعیف می شوند که مشابه فرآیند تغییر قدرت سیناپس های مغز در هنگام یادگیری است.
خلاصه اینکه فرید در این مورد می افزاید: اصولی که برای آموختن خودکار کامپیوتر استفاده می نماییم، آن است که اگر یک نورون مصنوعی سبب تحریک نورون مصنوعی دیگری شود، سیناپس اتصال دهنده آنها رساناتر می شود. در هستهٔ این نمونهٔ اولیه، اتصال های تونلی مغناطیسی (MTJ) قرار دارند که در واقع ابزارهایی در مقیاس نانو به حساب می آیند که از دو لایهٔ مغناطیسی تشکیل شده اند و یک لایهٔ عایق میان آنها قرار دارد.
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب