صدای قمر مشتری را بشنوید بعلاوه فیلم
به گزارش نهایت علم کاوشگر ˮجونوˮ متعلق به ناسا که از سال ۲۰۱۶ در مدار سیاره مشتری مستقر شده، انتشارات رادیویی شگفت آوری را از این سیاره و قمر آن معروف به ˮآیوˮ ثبت کرده که به محققان در درک میدان مغناطیسی بسیار بزرگ و قوی سیاره مشتری و نحوه تعامل آن با اجرام اطراف خود کمک شایانی کرده است.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از سایتک دیلی، ابزار دریافت امواج فضاپیمای "جونو"(Juno) به امواج رادیویی میدان مغناطیسی عظیم سیاره مشتری و قمر آن برای یافتن مکان های دقیق آنها گوش داده و آنرا ضبط کرده است.
محققان با استفاده از فضاپیمای "جونو" موفق به گوش دادن صدای بارانی از الکترون ها شدند که از قمر به شدت آتشفشانی "آیو"(Io) به مشتری می ریزد و دریافته اند که چه چیزی باعث این انتشارات رادیویی قدرتمند در میدان مغناطیسی عظیم این سیاره غول پیکر می شود.
"آیو" نام یکی از قمرهای سیاره مشتری و یکی از قمرهای گالیله ای است. "آیو" نزدیک ترین قمر از اقمار گالیله ای مشتری به این سیاره است. "آیو" سیزدهمین جرم در سامانه خورشیدی بر پایه جرم و حجم است.
این قمر از نظر اندازه اندکی بزرگ تر از ماه خودمان است و با ۴۰۰ آتشفشان فعال، فعال ترین جرم از نظر زمین شناختی در منظومه شمسی است. علت فعالیت آتشفشانی بیش از اندازه "آیو" انرژی و اثر جزر و مدی مشتری و سایر قمرهای گالیله ای این سیاره بر این قمر است. این قمر در عین حال بالاترین چگالی را در بین قمرهای منظومه شمسی دارد. پژوهشگران دریافته اند که سطح این قمر به شدت بوی نامطبوعی مانند بوی تخم مرغ گندیده می دهد که ناشی از انتشار سولفور آهن و سایر ترکیبات گوگردی از آتشفشان های سطح آن است.
"جونو" هم نام فضاپیمای رباتیک بدون سرنشینِ ناسا است که در چهارم ژوئیه ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی در پنجم اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شده و شرکت "لاکهید مارتین" و "مؤسسه تحقیقات جنوب غربی" سازنده و پیمانکار هدایت آن هستند.
نیروی "جونو" با انرژی خورشیدی تأمین می شود. این فضاپیما در مدار قطبی مشتری قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی، میدان مغناطیسی، و مگنتوسفرِ مشتری را بررسی کند. "جونو" همینطور تلاش هایی برای یافتن سرنخ هایی در مورد چگونگی تشکیل این سیاره، همچون احتمال داشتنِ یک هسته سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جو آن، توزیع انبوه جرمی و بادهای عمیق آن که سرعت آن می تواند تا ۶۱۸ کیلومتر در ساعت برسد، دارد.
"جونو" بعد از فضاپیمای "گالیله" که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ به دور مشتری گشت، دومین فضاپیمایی است که مدار مشتری را دور می زند.
نام "جونو" از اساطیر یونانی-رومی برگرفته شده است.
حالا یافته های جدید محققان از داده های "جونو" بر رفتار میدان های مغناطیسی عظیم ساخته شده توسط سیارات غول گازی مانند سیاره مشتری نور جدیدی می اندازد.
سیاره مشتری دارای بزرگترین و قدرتمندترین میدان مغناطیسی در بین تمام سیاره های منظومه شمسی است و قدرت آن حدود ۲۰ هزار برابر بیشتر از میدان مغناطیسی زمین است.
میدان مغناطیسی مشتری توسط بادهای خورشیدی که جریانی از ذرات دارای بار الکتریکی و میدان های مغناطیسی هستند و دائماً از خورشید ساطع می شوند، بمباران می شود. میدان مغناطیسی مشتری بسته به شدت وزش باد خورشیدی می تواند به اندازه ۳.۲ میلیون کیلومتر به سمت خورشید گسترش یابد و بیشتر از ۹۶۵ میلیون کیلومتر تا مدار زحل هم از خورشید فاصله بگیرد.
مشتری دارای چندین قمر بزرگ است که درون میدان مغناطیسی عظیم آن می چرخند و "آیو" نزدیکترین قمر به آن است. "آیو" بین گرانش مشتری و دو قمر همسایه و بزرگتر خود گیر افتاده است که همین مساله گرمای داخلی شدیدی در آن بوجود می آورد که باعث تولید صدها فوران آتشفشانی در سطح آن می شود. این آتشفشان ها مجموعا در هر ثانیه یک تن مواد شامل گازها و ذرات را در فضای نزدیک مشتری آزاد می کنند. بعضی از این مواد به یون ها و الکترون های آبستن تقسیم می شوند و به سرعت توسط میدان مغناطیسی مشتری گرفته می شوند. همزمان با عبور میدان مغناطیسی مشتری از "آیو"، الکترون های این قمر در امتداد میدان مغناطیسی به سمت قطب های مشتری شتاب می گیرند و در طول مسیر خود، امواج رادیویی "دکامتری"(decameter) تولید می کنند که اصطلاحاً به آن "انتشارات رادیویی دکامتری" یا "DAM" می گویند. کاوشگر "جونو" هم با استفاده از ابزار خود می تواند به این انتشار رادیویی که این باران الکترونی تولید می کند، گوش دهد.
دکامتر با نماد dam یکای خیلی کم استفاده ی طول در سامانه متری است. مقدار این یکا برابر با ۱۰ متر است.
محققان از داده های "جونو" برای شناسایی مکان های دقیق در میدان مغناطیسی گسترده مشتری و منشاء این انتشارات رادیویی استفاده می نمایند. این مکان ها جایی است که شرایط برای تولید امواج رادیویی مناسب می باشد. طبق گفته تیم محققان، آنها قدرت میدان مغناطیسی مناسب و چگالی مناسب الکترون ها را دارند، نه خیلی زیاد و نه بسیار کم.
"یاسمینا مارتوس" از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در مریلند و دانشگاه "مریلند کالج پارک" اظهار داشت: به احتمال زیاد میزان انتشار رادیویی ثابت است، اما "جونو" برای گوش کردن به آن باید در نقطه مناسب باشد.
داده های جدید "جونو" به محققان اجازه داد محاسبه کنند که انرژی الکترون های تولیدکننده این امواج رادیویی بسیار بالاتر از آنچه که قبلاً تخمین زده شده بود، است و دریافتند که میزان این انرژی ۲۳ برابر بیشتر است.
همینطور الکترون ها لزوماً از یک قمر آتشفشانی نمی آیند. به قول محققان بعنوان مثال، آنها می توانند در میدان مغناطیسی خود سیاره و در لایه مگنتوسفر آن باشند یا از خورشید بعنوان بخشی از باد خورشیدی ناشی شوند.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی نماید.
فایل آنرا از اینجا دانلود کنید: video/mp4
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب