اگر پشه ها نباشند چه می شود؟
نهایت علم: شاید ریشه کن شدن پشه های مزاحم، ایده خوبی به نظر برسد اما این کار می تواند نتایج ناگواری را برای اکوسیستم طبیعی به همراه داشته باشد.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، پشه ها منبع غذایی اصلی برای خیلی از گونه های پرندگان و خفاش ها هستند. لاروهای پشه نیز بطور منظم توسط ماهی های مختلف ساکن آب شیرین و حشرات آبزی مانند "پشت شناگران"(Backswimmers)، "آسیابک ها"(Dragonflies) و "سوسک های غواص"(Diving Beetles) خورده می شوند.
مصرف کنندگان پشه به نوبه خود، غذا و سایر منابع را برای موجودات دیگر فراهم می کنند. برای نمونه، می توان به خفاش ها اشاره نمود که نقش مهمی در سلامتی اکوسیستم غارها دارند. همچنین، خفاش ها با مصرف کردن خیلی از آفات کشاورزی، به کنترل آنها کمک می کنند.
ریشه کن کردن پشه ها ممکنست انسان ها را برای مدت کوتاهی خوشحال کند اما نهایتاً به علت داشتن مجموعه ای از نتایج منفی، به خیلی از اکوسیستم ها لطمه می رساند برای اینکه گونه های بیشتری تحت تأثیر آن قرار می گیرند. یک برنامه بهتر دراین زمینه ممکنست ریشه کن کردن انگل های بیماری زا باشد که از پشه ها بعنوان ناقل استفاده می نمایند.
ریشه کن کردن پشه ها بطور قطع عواقبی خواهد داشت. در درجه نخست، این پرسش مطرح می شود که پشه ها چگونه از بین برده می شوند. سمپاشی، رایج ترین روش است و تحت تاثیر قرار گرفتن گونه هایی که مورد نظر نیستند، اجتناب ناپذیر است.
پرسش دوم این است که نبودن پشه ها چه تاثیری به همراه خواهد داشت. بااینکه ما عمدتاً با عادت خون خواری پشه ها آشنا هستیم اما منبع غذایی اصلی آنها شهد گل است. خون فقط توسط گونه ماده و بمنظور تامین پروتئین اضافی مورد نیاز برای تولید تخم مصرف می شود. آنها بواسطه مصرف شهد گل، بعنوان گرده افشان عمل می کنند.
یکی دیگر از نتایج بالقوه ریشه کن کردن پشه ها، تاثیر آن بر رفتار گونه های دیگر است. در مکان هایی که تعداد زیادی از حشرات گزنده درحال پرواز هستند، گاوها، اسب ها و سایر چرندگان بزرگ، بخش هایی از روز را در نواحی غبارآلود و عاری از پوشش گیاهی که در معرض باد قرار دارند، استراحت می کنند تا از گزند حشرات در امان باشند.
این امکان وجود دارد که از بین بردن حشرات گزنده، محدودیت های رفتاری را برای این چرندگان برطرف کند و به آنها امکان دهد تا برای مدت طولانی تری در مناطقی که هم اکنون به علت تراکم حشرات فقط برای مدت کوتاهی قابل تحمل هستند، بمانند. این مساله ممکنست بر پوشش گیاهی تاثیر بگذارد.
مقاله ای که در سال ۲۰۱۰ با عنوان "اکولوژی: جهانی بدون پشه ها"(Ecology: A world without mosquitoes) در مجله "نیچر"(Nature) به چاپ رسید، ایده ی ریشه کن کردن کامل پشه ها را مورد بحث قرار داد. این مقاله نهایتاً نتیجه گرفت که بنظر می رسد کارهایی وجود دارند که پشه ها آنها را انجام می دهند و سایر موجودات نمی توانند به همین خوبی از عهده انجام دادن آنها برآیند؛ به جز یک مورد که آن هم مکیدن خون است. آنها در مکیدن خون یک فرد و انتقال آن به فرد دیگر، کارآمد هستند و روشی ایده آل را برای انتشار میکروب های بیماری زا فراهم می کنند.
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب