عنکبوت ها از کجا آمده اند؟
نهایت علم: تکامل مغز منحصر به فرد عنکبوت ها ممکنست مدت ها قبل از آنکه نیاکان آنها به خشکی راه یابند، در اقیانوس ها شروع شده باشد.
به گزارش نهایت علم به نقل از خبر آنلاین، به نقل از زومیت، محققان دانشگاه آریزونا، کالج لیکامینگ و کینگز کالج لندن با بررسی فسیلی ۵۰۰ میلیون ساله به نام «مولیسونیا سیمتریکا»، متوجه شباهت های چشم گیر مغز بندپایان دریایی منقرض شده و عنکبوتیان امروزی شده اند. این کشف، نظریه های موجود درباره ی چگونگی و محل شروع تکامل عنکبوت ها و بستگان نزدیک آنها را به چالش می کشد.
امروزه، عنکبوت ها، عقرب ها، کنه ها و مایت ها تقریباً همگی موجوداتی خشکی زی هستند و دیدگاه غالب این است که این عنکبوتیان از یک نیای مشترک خشکی زی تکامل یافته اند.
عنکبوتیانِ خشکی زی با سایر گیره داران دریایی مانند عنکبوت های دریایی و خرچنگ های نعل اسبی خویشاوند هستند، اما از آنجا که فسیل های مربوط به دوره های اولیه ی تکامل این گروه خیلی کم، پراکنده یا ناقص هستند، بازسازی کامل مسیر تکاملی آنها بسیار دشوار است.
برای هر موجود زنده ای، حتی اگر پاهای زیادی داشته باشد، تغییر محیط زندگی از دریا به خشکی تحولی بزرگ و چالش برانگیز است که به سازگاری های فراوان نیاز دارد.
قدیمی ترین فسیل شناخته شده ای که به عنکبوتیان متعلق می باشد، مربوط به عقربی است که حدود ۴۳۰ میلیون سال پیش روی زمین زندگی می کرد. بااین حال، شواهد تازه نشان میدهد که گروه عنکبوتیان احتمالاً خیلی زودتر از این تاریخ، یعنی پیش از آنکه عقرب یاد شده ظاهر شود، از دیگر گونه های گیره دار جدا شده و مسیر تکاملی متفاوتی را آغاز نموده اند.
مولیسونیا از نظر ظاهری ممکنست چندان شبیه عنکبوت به نظر نرسد. این موجود بیشتر شبیه خرخاکی کوچکی با پاهای زیاد است و قبل تر تصور می شد جد خرچنگ های نعل اسبی باشد.
محققان با بهره گیری از میکروسکوپ نوری، از سیستم عصبی مرکزی فسیل مولیسونیا سیمتریکا تصویربرداری کردند و به کشف غیرمنتظره ای رسیدند.
ساختار سیستم عصبی مولیسونیا با ساختار سیستم عصبی خرچنگ های نعل اسبی، سخت پوستان یا حشرات متفاوت است و بیشتر شبیه ساختار سیستم عصبی عنکبوتیان است؛ بطوریکه مراکز عصبی آن بصورت معکوس و به سوی عقب قرار گرفته اند. سیستم عصبی تعداد زیادی پا و همین طور دو بخش دهانی شبیه به انبر را عصب دهی می کند که در عنکبوت های امروزی به صورت نیش درآمده اند.
در فسیل مولیسونیا بخشهایی از مغز مشاهده می شود که مشابه بخش های مغزی موجودات زنده امروزی هستند و این امر نشان میدهد که ساختارهای مغزی خاصی از همان دوران های بسیار دور وجود داشته و حفظ شده اند.
تحلیل های آماری نشان داد که شباهت ساختارهای مغزی عنکبوتیان با فسیل مولیسونیا اتفاقی نیست و احتمالاً این خاصیت ها از نسلی به نسل دیگر به ارث رسیده اند. چنانچه نظر تیم پژوهشی درست باشد، مولیسونیا در پایه شجره نامه عنکبوتیان و در کنار گروه خرچنگ های نعل اسبی و عنکبوت های دریایی قرار می گیرد.
احتمال دارد خاصیت های خاص مغز مولیسونیا به نسل های بعدی این گروه کمک کرده باشد تا بتوانند به خوبی با زندگی در محیط خشکی سازگار شوند. به عنوان مثال، مسیرهای عصبی مستقیم و کوتاه که به پاها و بخش های دهانی انبرمانند می روند، به موجودات این امکان را می دهند که حرکات پیچیده و ظریف مثل راه رفتن یا تار بافتن را بهتر و سریع تر انجام دهند و کنترل بهتری روی این کارها داشته باشند.
نیکولاس استراسفلد، عصب شناس دانشگاه آریزونا بر این باور است که موجودی شبیه به مولیسونیا ممکنست به تدریج با زندگی روی زمین سازگار شده و هزارپاها و حشرات اولیه را به عنوان غذای خود انتخاب نموده باشد. ممکنست نخستین عنکبوتیانی که به زندگی روی خشکی سازگار شدند، سبب شده باشند حشرات برای فرار از آنها بال هایی تکامل دهند و بتوانند پرواز کنند و در جواب شکار در هوا، عنکبوت ها نیز تارهایی ساختند که به آنها در گرفتن این طعمه های بال دار کمک نماید.
عنکبوتیان توانسته اند در محیط های بسیار متنوع و متفاوت، از کف دریا گرفته تا بالای درختان، خودرا با شرایط مختلف زندگی سازگار کنند.
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب