ردپای حیات در فضا:
آب دنباله دار 12P همان آب زمین است!
نهایت علم: دانشمندان از سیگنال های رادیویی مرموز ساطع شده از یک دنباله دار در زمانی که به خورشید نزدیک شده بود، شگفت زده شدند و با بررسی آنها به نتایج جالب توجهی رسیدند.
غزال زیاری: اخیراً سیگنال های رادیویی عجیبی در فضا تشخیص داده شده که براساس گفته ی پژوهشگران دنباله دار ۱۲P/Pons-Brooks منبع این سیگنال های عجیب و خاص است. این دنباله دار نخستین بار در سال ۱۸۱۲ میلادی کشف شد و حدودا هر ۷۱ سال یک دفعه به زمین نزدیک می شود.
طبق مقاله تازه ای که در نشریه Astronomy & Astrophysics پخش شده، این سیگنال های اسرارآمیز توسط تیمی از ستاره شناسان به سرپرستی رصدخانه اخترشناسی شانگهای در آکادمی علوم چین جمع آوری شده است. آنها این سیگنال ها را با استفاده از داده های جمع آوری شده توسط تلسکوپ رادیویی تیانما در جریان آخرین عبور این دنباله دار از نزدیکی خورشید پارسال شناسایی کرده اند.
منبع اسرارآمیز امواج رادیویی
نباله دار ۱۲P/Pons-Brooks از نوع هالی است؛ بدین این معنا که جرمی یخی با دوره مداری بین ۲۰ تا ۲۰۰ سال بحساب می آید. پیش از عبور این دنباله دار از نزدیکی خورشید در سال ۲۰۲۴ میلادی، آخرین نزدیک ترین گذر آن از نزدیکی خورشید در سال ۱۹۵۴ روی داده بود. هر بار که این دنباله دار به نزدیکی خورشید می رسد، دانشمندان چندین انفجار نوری و رادیویی را از آن مشاهده می کنند.
گرچه هنوز مکانیسم پشت این فوران ها ناشناخته است، اما در سیگنال های رادیویی ثبت شده توسط تلسکوپ تیانما در سال گذشته، محققان موفق به شناسایی افزایش شدیدی در طیف هیدروکسیل (OH) (رادیکال آزاد متشکل از یک اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن) شدند که درنتیجه تجزیه بخارآب توسط تابش خورشید ایجاد می شود.
شبیه سازی تعامل نور خورشید با سطح دنباله دار
عضای این تیم تحقیقاتی با شبیه سازی نحوه برخورد نور خورشید با سطح دنباله دار، به مدل سازی نحوه تغییر نرخ تولید آب در طول هر فوران پرداختند. نتایج به دست آمده حکایت از آن داشت که این دنباله دار فعال تر از سایر دنباله دارهای نوع هالی است.
اندازه گیری ترکیبات خروجی از دنباله دارها، دیدگاه های مهمی درباره ی روزهای آغازین منظومهٔ شمسی، یعنی حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش را در اختیار پژوهشگران قرار می دهد و حتی امکان دارد به درک این مورد که چه طور شرایط موردنیاز برای پیدایش حیات روی زمین فراهم گردید، کمک نماید.
کشف بخارآب و آمونیاک در نزدیکی خورشید
ر سال ۲۰۲۴ و در زمان نزدیک شدن دنباله دار ۱۲P به خورشید، این جرم آسمانی به شدت درخشان شد. دانشمندان هم با استفاده از این فرصت و با استفاده از تلسکوپ تیانما به بررسی امواج رادیویی باند L و K پرداخته و متوجه شدند که این دنباله دار در فاصله یک واحد نجومی (AU) یعنی فاصله ای برابر با میانگین فاصله زمین تا خورشید، بالاتر از پنج تُن بخارآب آزاد کرده که این مقدار، خیلی بیشتر از میزان بخارآب آزادشده توسط دنباله دارهای کوتاه دوره و بلنددوره دیگر است.
علاوه بر این، مشاهدات این پژوهشگران منجر به کشف مولکول های آمونیاک (NH₃) شد و این نخستین باری است که چنین ترکیب آلی ای در یک دنباله دار از نوع هالی شناسایی می شود.
پژوهشگران این مطالعه در مقاله خود نوشتند: «کشف احتمالی آمونیاک در جریان یک فوران، نشان دهنده ارتباط احتمالی بین مخزن ترکیبات فرّار زیرسطحی و مکانیسم فوران است. این یافته ها می تواند به درک بهتر ترکیب و رفتار دنباله دارهای نوع هالی کمک نماید.»
پیوندی میان آب دنباله دارها و زمین
ند ماه قبل از انجام این تحقیقات، تیم مارتین کوردینر، پژوهشگر مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا، در پژوهش دیگری متوجه شده بود که آب موجود در دنباله دار ۱۲P/Pons-Brooks حدودا همان ترکیب ایزوتوپی آب روی زمین را دارد.
کوردینر در این رابطه توضیح داد: «نتایج جدید ما قوی ترین شواهدی را ارائه می کند که دست کم تعدادی از دنباله دارهای نوع هالی، آبی با امضای ایزوتوپی مشابه آب زمین حمل می کنند و همین مساله از فرضیه مشارکت دنباله دارها در قابل زیست شدن زمین پشتیبانی می کند.»
منبع: futurism
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب