نحوه حمله و بهبودی سلول های ایمنی چگونه است؟
نهایت علم: ماکروفاژها سلول های ایمنی ذاتی هستند که به مبارزه با عفونت ها، ترمیم بافت و حفظ هموستاز بافت کمک می کنند. برای فعال کردن چنین تنوع عملکردی، ماکروفاژها با بهره گیری از مکانیزم های نامشخصی نشانه های بالقوه متناقضی را در ریزمحیط حل می کنند.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، ماکروفاژها به دو دسته طبقه بندی می شوند: مواردی که موجب افزایش التهاب(معروف به M۱) به منظور حمله ترشح می شوند و مواردی که التهاب را برای شروع روند بهبودی کاهش می دهند(M۲).
الگوی M۱-M۲ به دانشمندان در درک پاسخ ایمنی ذاتی کمک کرده است. بااینکه دانشمندان مدت هاست که احتمال می دهند انعطاف پذیری ماکروفاژها در درون جانداری بیشتر از این دو سیستم است یعنی یک سلول بسته به شرایط هم می تواند مهاجم باشد و هم درمانگر. اما ماکروفاژهای فردی/تکی در مواجهه با نشانه های M۱ و M۲ بطور همزمان در یک محیط کنترل شده مانند یک ظرف کشت بافت چه کاری انجام می دهند؟
با استفاده از توالی آر. ان. ای تک سلولی دانشمندان "دانشکده مهندسی و علمی کاربردی ییل" درک کاملی از نحوه واکنش ماکروفاژهای تکی در مقابل محرک های مختلف ارائه دادند. آنها دریافتند که ماکروفاژها علاوه بر اینکه چند وظیفه بر عهده دارد، بیشتر از سایرین به پاسخگویی به نشانه های خاص تمایل دارند.
"میلر-ینسن"(Miller-Jensen) اظهار داشت: ما تصمیم گرفتیم این مورد را با توالی تک سلولی امتحان نماییم. با این کار وقتی که ماکروفاژها با محرک های التهابی و محرک تحریک می شوند ما دید بسیار دقیق تری از واکنش های ماکروفاژها به دست می آوریم.
پژوهشگران بعد از این کار تنوع زیادی از ماکروفاژها را کشف کردند، همچون زیرمجموعه ای از سلول ها که به نظر می آید فقط برای یک عملکرد خاص مانند ترشح فقط به یک نشانه پاسخ می دهند.
جنسن در ادامه اظهار داشت: محرک ها نشانه های محیطی هستند، اما ما فکر می نماییم که امکان دارد در شبکه نظارتی در داخل سلول ها تنوع وجود داشته باشد که به تعدادی از آنها اجازه می دهد در یک زمان با شدت بیشتری به یک نشانه خاص پاسخ دهند. این یک گام مهم در جهت درک بهتر انواع مختلفی از ماکروفاژها است. این مورد می تواند به ما کمک نماید تا دریابیم ماکروفاژها چگونه در حالت های مختلف برای مثال در یک تومور یا زخم های غیر قابل بهبود و سایر محیط های بیماری به وجود می آیند. اگر درک کامل تری از وجود این زیرمجموعه ها داشته باشیم، امکان دارد بهتر دریابیم که چگونه آنها را مورد هدف قرار دهیم یا آنها را تنظیم نماییم.
وی ادامه داد: پاسخ های متنوع به نشانه های مخالف امکان دارد موجب شود ماکروفاژها به سادگی با تغییر محیط سازگار شوند و همین طور از حالت حمله به تمرکز سریع بر ترمیم بافت تغییر پیدا کنند. آنها امکان دارد نیاز داشته باشند که همزمان به خیلی از نشانه ها پاسخ دهند ازاین رو امکان دارد برخی از ماکروفاژها پاسخ دهنده باشند و حمله کنند. ازاین رو وقتی آنها هر دو نشانه را بطور همزمان می بینند نکته مهم اینست که حداقل تعدادی از این سلول ها برای ترشح آنچه باید ترشح شود وجود داشته باشد(اما نه همه این سلول ها) برای اینکه امکان دارد تعدادی از آنها برای کار دیگری مورد نیاز باشند.
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب